Uçak neredeyse tamamen yolcularla doluydu

Uçak neredeyse tamamen dolmuş haldeydi. Dar koridor boyunca ilerleyen yolcular aceleyle koltuklarını arıyor, el bagajlarını üst dolaplara yerleştirmeye çalışıyor, kabin içinde tanıdık bir telaş hâkim oluyordu. İnsanların yüzlerinde hem yolculuk yorgunluğu hem de bir an önce koltuğuna oturup rahatlama isteği okunuyordu. Bu karmaşa içinde gri tişörtlü iri yapılı bir adam, orta sıralardan birinde koridor tarafındaki koltuğa oturdu. İlk anda dikkat çekti çünkü beden ölçüleri koltuğun sınırlarını zorlayacak kadar genişti. Yanındaki orta koltukta oturan yolcu sıkışmış hissediyor, adamın omzu koltuğun dışına taştığı için koridordan geçenler de rahat edemiyordu. Bazı insanlar belli belirsiz başlarını çevirip baktı, bazıları alçak sesle homurdanarak rahatsızlığını dile getirdi.
Kabin görevlileri hızla yerleşim sürecini tamamlamaya çalışırken, birkaç dakika sonra genç bir uçuş görevlisi gri tişörtlü adamın yanına yaklaştı. Yüzünde profesyonel bir nezaket vardı fakat ses tonu kararlıydı. Adamın eğilip rahatça duyabileceği mesafeye gelip kibarca, “Efendim, oturma düzeninizle ilgili bir sorun görünüyor. Lütfen birkaç dakika için benimle gelir misiniz? Koltuk planını kontrol etmem gerekiyor.” dedi. Yolcuların bir kısmı bu anı merakla izliyordu. Adam, görevlinin isteğini önce anlamamış gibi baktı, sonra yüzünde hafif bir memnuniyetsizlik belirdi. Uçak içinde hava bir anda gerginleşmişti.