{ }
Ben Kahramanmaraş’lıyım. Görücü usulü evlendim ama eşimi çok sevdim.Kaynanam, kaynanamın kaynanası ve eltim aynı evde dokuz kişi yaşıyorduk.Ben hepsine de saygı duydum ne derseler yaptım.Meyveleri soydum çatalla yediler. Hizmette kusur etmedim. Ayakkabıları boyar önlerine koyardım. Havlularını tutardım. Mantolarını ceketlerini tutardım. Şimdiki gelinler bunları asla yapmaz.Altı sene çocuğum olmadı… Eşimi..!
Ben Kahramanmaraş’lıyım. Geleneklere bağlı, saygılı bir ailede büyüdüm. Ailem, beni her zaman doğru yolu gösteren, ahlaklı bir şekilde yetiştirdi. Görücü usulü evlendim, bu bizim kültürümüzde yaygın bir yöntemdi ve bu yolla tanıştığım eşimle kısa sürede derin bir sevgi bağı kurduk. Eşim, hayatımın aşkı ve en büyük destekçim oldu.
Bir gün, uzun bekleyişimizin sonunda mucizevi bir haber aldık: hamileydim. Bu haber, evimize büyük bir sevinç ve mutluluk getirdi. Dokuz ay boyunca eşim ve ailem yanımda oldu, bana her konuda destek oldular. Nihayet, sağlıklı ve güzel bir bebeğimiz dünyaya geldi. Bu, hayatımızın en mutlu anlarından biriydi.
Büyük aşkına asla kavuşamadı!
Çocuk isteyen karı koca
Dağ gibi güvenmiştim ona