{ }
Bir bakım odasında sessizlik hüküm sürüyordu yalnızca kalp monitörünün ara ara çıkan zayıf bip sesi, yaşlı adamın hayatının son nefesleri gibi yankılanıyordu. 82 yaşındaki bu adam, teşhisini çoktan almıştı: yaygın metastazlar, geri dönüşsüz değişimler. Yaşa bağlı değil, çünkü yaşamını ne zaman yitireceğini biliyordu — saatler, günler… ama onu kıran, yaşama değil, vedaların acısıydı. Gözlerini pencereden dışarı çevirir ve fısıldardı:
Ritchie… Yol kenarında bulduğu, tüyleri kabarmış ama sadakatiyle koca bir ömre varan köpeği. Neredeyse on beş yıl birlikte yaşamışlardı—eşini, evini, arkadaşlarını kaybetseler de birbirlerinden vazgeçmemişlerdi.
Gözyaşlarıyla okşadı köpeğini, başını öptü. Ritchie hafifçe mırıltı çıkardı: “Buradayım, seninleyim. Son ana dek.”
Dilipak'tan gündemi sallayan açıklama
Anne ve Oğlunu
Fatih Ürek'ten gelen haber sevenlerini gözyaşına boğdu